Inwazja: Bitwa o Los Angeles, 2011 Battle: Los Angeles

[tatko chrzestny 1]

 

Nareszcie! W końcu wybuchy! Doczekałem się seansu kinowego, gdzie mogłem poczuć nieco bardziej niż zwykle magię kina, potęgę wielu subwooferów, całą gamę cudownych efektów przestrzennych. Z jednej strony eksplozja, z drugiej strącony śmigłowiec, a przede mną, nieco mniej możliwe do zidentyfikowania kreatury.

 

Fabuła. Niestety nie jest to nic oryginalnego, nic czego wcześniej bym nie widział, nic dzięki czemu na mojej twarzy uformował się niekontrolowany uśmiech i wielkie "wow" (czyt. łał). Oddany żołnierz, Sierżant sztabowy Michael Nantz, postanawia udać się na odpoczynek i skończyć militarną przygodę. Pozostaje mu jedynie jeden trening i będzie wolny. Aha, bo nie! Psikus! Niby meteory, lecące w stronę ziemi, okazują się być UFO i ... i się zaczyna.

 

Kolejny film poświęcony tematyce ratowania ludzkości, udowodnienia dla widza, że faktycznie reguła SEMPER FIDELIS w szeregach US Marines jest nie tylko teoretyczna, lecz również stosowana w praktyce. Akcja rozwija się bardzo szybko, wręcz w mgnieniu oka od początku filmu znajdujemy się w centrum walk o niepodległość ziemi, którą chcą zawładnąć niegrzeczne potwory z kosmosu - obcy. Oczywiście nie można zapomnieć o kwestii najważniejszej. Po raz kolejny świat ratują amerykanie!

 

Podczas seansu było mi dość wygodnie, lecz nie mogłem przyjąć odpowiedniej pozycji. Prowadzi to do jednego rozsądnego wniosku. W filmie czegoś brakowało. Skoro, zamiast zostać pochłoniętym przez całą akcję - a jest jej dużo - mającą miejsce w filmie, zastanawiałem się jak usiąść, by mi było wygodniej!

 

Film zdecydowanie polecam. Mamy tanie wtorki w Heliosie, 14 złotych to nie majątek, a wrażenia audio-wizualne na wysokim poziomie. Produkcja na pewno nie jest kierowana do osób oczekujących głębszej fabuły, oraz zaskakujących puent. Na pewno, powrócę do tego tytułu, czy to na laptopie, czy też kinie domowym.