karbidoczaszka

Bardzo mnie interesuje, na jakiej podstawie wysnułeś powyższą teorię?

Nie jestem wielkim fanem Jana Garbarka. Lubię jego muzykę szczególnie w tych momentach, w których on nie gra. Mimo tego bardzo czekałem na ten koncert. Nie często muzycy tej klasy goszczą w naszym mieście, więc grzech było nie skorzystać z okazji. Ciekawy byłem najbardziej jak zaprezentuje się Yuri Daniel. Zastąpienie Eberharda Webera, którego wpływ na brzmienie Jan Garbarek Group jest nie do przecenienia, napewno nie było zadaniem łatwym. Pierwsze dźwięki zespołu pokazały, że brazylijski basista od swego poprzednika się nie dystansuje. Jego bezprogowa gitara basowa brzmiała w charakterystyczny sposób całkiem bliski estetyce Webera. Z kolei w solowych partiach muzyk pokazał swoje bardziej prywatne oblicze. Dysponując doskonałą techniką operował instrumentem na bardzo różne sposoby uzyskując dźwięki, które wcześniej w grupie Garbarka nie pojawiały się nigdy. Chwilami miałem wrażenie, że trochę w tych popisach się zagalopował, ale wyglądał na znacznie młodszego od reszty zespołu, co mogłoby tłumaczyć jego brak w tym względzie powściągliwości. Tego ostatniego nie brakło jak zwykle Reinerowi Bruninghausowi. Jego melodyczne granie zawsze przypadało mi do gustu - tak też było i tym razem. Pewien niedosyt czułem w związku z faktem, że przez większość czasu muzyk grał na syntezatorze a nie na fortepianie. Nie będąc fanem dźwięku Garbarka zdziwiłem się jak bardzo dobrze odbieram jego grę na żywo. Odniosłem podobne jak Jerzy wrażenie, że był stonowany. Może to i dobrze ;-) Trilok Gurtu jak zwykle świetnie współpracował zarówno z Bruningausem jak i Danielem - współpraca ta działała oczywiście i w przeciwny mkierunku. Zespołowe interakcje a także dialogi w duetach robiły świetne wrażenie, a niektóre odpowiedzi Triloka Gurtu w dialogu z dziwnym fletem na którym grał Garbarek wprawiały widownię w doskonały humor. Zaskoczyła mnie na koncercie głównie dwie rzeczy. Pierwsza to ilość zespołowej imrowizacji - chwilami mieliśmy do czynienia z muzyką zupełnie wolną i tworzoną przed nami w sposób całkowicie spontaniczny acz nie mający zupełnie nic z free-jazzu. Kolejna sprawa to kilkukrotnie wyraźnie zarysowane wpływy muzyki z ameryki południowej i środkowej. Czyżby osoba Yuri Daniela skłoniła zespół do skrętów w te rejony świata? Dźwiękowo koncert wypadł naprawdę dobrze - dopiero przy bardzo dużych poziomach głośności czytelność spadała ale nie drastycznie. Uważam, że dobrze się stało, że koncert ten odbył się w sali kina Forum a nie w filharmonii, której akustyka podczas koncertów z wykorzystaniem systemów nagłośnieniowych pozostawia wiele do życzenia. Zespół spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem ze strony publiczności która żywiołowo reagowała po każdym utworze. Brawa na stojąco zmusiły muzyków do bisu - moim zdaniem zbędnego (zaraz pewnie posypią się gromy). Mam nadzieję, że w nowym roku Białostocki Ośrodek Kultury postara się o równie ciekawe koncerty.

Anti - okładka twojej płyty wyglądała zupełnie inaczej ;D

Utwory które puściłem podczas spotkania: Bird Alone - Abbey Lincoln Bass - Charlie Haden Drums - Mark Johnson Piano - Hank Jones Saxophone [Tenor] - Stan Getz Viola - Maxine Roach Vocals, Composed By - Abbey Lincoln Oryginalnie utwór opublikowany na albumie You Gotta Pay The Band Romeo Is Bleeding - Mark Isham Acoustic Bass - Chuck Domanico Drums - Kurt Wortman Piano - David Goldblatt Trumpet, Flugelhorn, Electronics, Synthesizer [Programming], Composed By, Producer - Mark Isham Oba powyższe utwory z płyty ze ścieżka dźwiękową do filmu 'Romeo Is Bleeding' Cztery ściany świata - Niemen Aerolit Śpiew, moog, melotron,alto sax - Czesław Niemen Gitary - Sławomir Piwowar Gitara basowa - Jacek Gazda Fortepian elektryczny, klawinet - Andrzej Nowak Bębny - Piotr Dziemski Utwór pochodzi z albumu Niemen Aerolit,

Dzięki za miły wieczór - szkoda, że jak zwykle musiałem tak wcześnie uciekać. Słuchając przyniesionych przeze mnie nagrań miałem sporą satysfakcję - zestaw pomimo kilku wad nie przeszkadzał w odbiorze muzyki a to spore osiągnięcie. Jeśli chodzi o muzykę to swingujący Monteverdi zrobił na mnie spore wrażenie. Do zobaczenia następnym razem.

Wow, chwile człowiek nie zaglądał na forum a tu już klimaty prawie jak na audiostereo.pl ;-)

Święta racja - to tak jakbyś chciał pokazać jaki masz wygodny samochód pokazując tylko siedzenia ;-) Co do najbliższego odsłuchu to postaram się pojawić z kilkoma płytami. PS. Na Garbarka ktoś się wybiera?

Witajcie Czy sprawa odsłuchu nadal aktualna? Jeśli tak to jaki sprzęt ekipa RMS zaprezentuje? Co do muzyki - zaduszki już w poniedziałek, a rok 2010 zabrał na zawsze kilku wielkich artystów. Może by właśnie ich muzykę zaprezentować?

Może sklep zaprezentuje jakiś zestaw na tyle dobry, aby dało się na nim słuchać muzyki bez zwracania uwagi na niedostatki czy mankamenty dźwięku.

Będzie jakiś patefon? Może muzyki posłuchamy?

W opisie chyba nie bardzo się zgadza lista utworów jakie zostały użyte do porówniania systemów 2.1 i 2.0. O ile mnie pamięć nie myli to słuchaliśmy H. Hancocka Imagine z nowej płyty, tego samego artysty Chameleon z Head Hunters z 1973 roku. Później był chyba Iron Maiden (nie znam tytułu), John Williams z orkiestrą bostońską w uworze E.T. Alone ze ścieżki dźwiękowej do filmu E.T., później chyba była Norah Jones i na koniec Beanfield - Mr. Park z płyty Seek. Po przełączeniu na Ikon 7 graliśmy to samo ale w odwrotnej kolejności. Później niestety musiałem uciekać. Nie pamiętam, żebyśmy do przerwy słuchali Queen.

Skoro spotkanie zapowiada się 'winylowo' to może RMS zaprezentuje podczas odsłuchów akcesoria gramofonowe ze swojej oferty (szczoteczki, dociski, półki projecta itp.).